3. De reis van de held “John Snow”
In de vorige blogs hebben we het grote Epos van The Game of Thrones vanuit een Jungiaans perspectief bekeken. We hebben gezien dat Westeros de gewaarwordingsfunctie als bewustzijnsfunctie heeft. Daarmee is intuïtie de onbewuste functie. Gewaarwording hoort bij de Starks in het koude noorden, intuïtie behoort bij de vurige Daenerys Targaryen. In deze blog wil de figuur John Snow bespreken. Wat is zijn rol in het verhaal.
In eerste instantie is John een bastaard zoon van Ned Stark. Hij groeit op bij de Starks, maar voelt zich altijd minderwaardig aan zijn broers en zusters. Dit is waarschijnlijk ook de reden voor zijn lage ambitie; om zich in het zwart te kleden om zich te voegen bij de nachtwacht. We zien vaker het gevoel van minderwaardigheid bij het begin van de weg van de Held. Simba uit de Lion King, Aragorn uit de LOTR bijvoorbeeld voelen zich minderwaardig, en moeten hun kracht nog vinden, zo ook John Snow.
De nachtwacht is de broederschap die het rijk verdedigt tegen de primitieve Wildlings, de wilde mens achter de muur. Zij bestaan uit misdadigers en mensen die vrijwillig “voor het zwart” gekozen hebben. Het is de eerste fase van de held, de donkere nigredo fase. In de nigredo leert de mens zijn schaduw kennen. De schaduw is hier de Wildling die ons bedreigt en buiten de deur gehouden moet worden.
Vermoord en opgestaan uit de dood
In de loop van het verhaal komt John er achter dat er een veel groter kwaad achter de muur huist, de zogenaamde levende doden. Hij besluit tegen beter weten in vriendschap te sluiten met de Wildlings. Hij is inmiddels de “commander of the Night’s watch” en door deze beslissing wordt hij vermoord door zijn onderdanen. Wonder boven wonder wordt hij weer tot leven gebracht door de rode priesteres Melisandre.
Afstamming
Ondanks dat John in het begin een bastaard lijkt te zijn, komen we in de loop van de serie achter zijn ware afkomst. Hij is het kind van Lyanna Stark (de zus van Ned Stark) en Rhaegar Targaryen (de vermoorde broer van Daenerys) en is daarmee de eigenlijke kroonprins van Westeros. Dit is echter bij iedereen onbekend. We zien dat vaker in de reis van de Held, dat hun afstamming verborgen of onduidelijk is. De held is zich niet bewust van zijn oorspronkelijke afkomst en dat is wat we allemaal ervaren als we jong zijn. We zijn ons niet bewust dat wij de kroonprins zijn. Dat we bestemd zijn om de troon te bestijgen. Zo ook John Snow.
De eerste vuurvrouw: Ygritte
In de serie komt hij met drie vuurvrouwen in aanraking. De eerste vrouw is Ygritte een rode Wildling vrouw. Hij geeft zich over aan haar en hij is aan haar gebonden. Ondanks zijn belofte van kuisheid bij de nachtwacht heeft hij seks met haar. Zij is een “ginger” en roodharigen worden als “Kissed by fire” bestempeld. Zij is zijn eerste confrontatie met zijn vrouwelijke deel of Anima. Zij confronteert hem met zijn onrijpheid. Zij vertegenwoordigt zijn natuur; zijn seksualiteit en driftleven. “You know nothing John Snow” zegt ze keer op keer en laat hem daarmee iedere keer weer onmachtig voelen. Zij is primitief en gebiedend. Zij waarschuwt hem dat als hij probeert te ontsnappen zij hem doodt. Toch weet hij te ontsnappen en haar pijlen te ontwijken.
Zij is de eerste zogenaamde vuurvrouw die hij tegenkomt. We weten dat de anima altijd verbonden is met de inferieure functie welke in zijn geval “intuitie” is, behorend tot het vuur element. De gewaarwordingsfunctie tegenover de intuïtiefunctie spelen een fundamentele rol in de serie. De serie heeft niet voor niets als ondertitel “Song of ice and fire”. De Starks (gewaarworden) zijn het ijs, Deanerys Targaryen (intuïtie) het vuur.
John is voortgekomen uit de vereniging van deze twee families, uit de verbinding tussen de tegengestelde functies. Hij is opgegroeid met de gewaarwordingsfunctie, maar moet de intuïtie die hij ook in zich heeft leren kennen. Dat doet de Anima. De Anima is de gids naar het onbewuste en de inferieure functie. Zij is vuur en dus intuïtie.
De tweede vuurvrouw: Melisandre
De tweede vurige Anima die John tegenkomt is de rode priesteres van de vuurgod: Melisandre. Zij probeert hem te verleiden maar hij houdt haar af. Ook zij zegt tegen hem, Ygritte imiterend “You know nothing John Snow”. De bindende Anima probeert hem weer te verleiden, maar dit keer staat hij erboven. Hij wil vrij blijven. Daarna wordt hij vermoord en is het deze zelfde Anima, Melisandre, die hem weer tot leven brengt, re-animeert!
Het is een onderdeel van de reis van de Held om de onderwereld in te gaan door bijvoorbeeld letterlijk dood te gaan en daar weer uit te komen. Het is de Anima, het vrouwelijk deel van de man die hem weer uit de donkere onderwereld naar boven leidt. De man moet leren vertrouwen op zijn gevoel. In eerste instantie komt hij zijn gevoel tegen in zijn instinctieve seksuele lust, maar merkt ook zijn afhankelijkheid. Zijn seksualiteit bindt hem ook waar hij naar vrijheid zoekt. De held moet in eerste instantie leren zijn gevoel te volgen, maar in vrijheid. Het is de seksualiteit die de man losmaakt van zijn ouderlijk huis, zijn moeder, maar die hem vervolgens weer zijn vrijheid op een andere manier afneemt. Hij moet leren zich uit keuze te verbinden en niet uit (instinctieve seksuele) dwang. Wanneer hij niet meer volledig geleid wordt door deze drang, dan pas transformeert de Anima tot de rode heks die hem leven inblaast. Het is Melisandre die in een visioen heeft gezien dat John op één of andere manier van koninklijke bloede is.
De Wildlings als schaduw
Het moment dat John uit de dood is opgestaan, voelt hij zich niet meer genoodzaakt trouw te blijven aan zijn belofte van de Nachtwacht en besluit terug te gaan naar zijn geboortegrond Winterfell. Hij wint op het nippertje de veldslag en wordt genoemd tot “Lord of Winterfell”.
Nog steeds is hij bewust van de dreiging achter de muur van het leger van de levende doden, en probeert een alliance met de Wildlings te creëren om dit leger te verslaan. De held teruggekeerd uit de onderwereld heeft een verandering ondergaan. Hij heeft zijn oude ambitie losgelaten. Deze oude ambitie is datgene wat veel mannen kennen, het verdedigen van onze psyché tegen de zogenaamde kwade machten buiten ons, die uiteindelijk onze eigen instincten blijken te zijn. De Wildlings stellen hier de schaduwkant voor, onze instincten die we niet accepteren. Hij komt er achter dat deze instincten (de Wildlings) helemaal geen kwade machten zijn, maar gewoon mensen die in vrijheid willen leven. Ook wordt hij zich bewust dat hij die instincten nodig heeft om zich te verdedigen tegen een veel groter kwaad: de levende doden.
De Levende doden: het collectief complex
De levende doden zijn onze collectieve complexen. Datgene waarvan we dachten dat ze dood waren, die bedreigen ons het meest. John met zijn zich ontwikkelende intuïtie is zich daar bewust van. Hij beseft dat hij naast een groot leger ook wapens moet hebben. Voor deze wapens heeft hij het zogenaamde “Dragon Glas” nodig, een keihard gesteente dat hij kan delven in Dragon Stone, de verblijfplaats van Daenerys. Hij trotseert daarvoor een ontmoeting met haar.
De derde vuurvrouw
Daenerys is de derde vuurvrouw die hij ontmoet. Ook zij dwingt hem voor haar te buigen. Hij vertikt het, maar uiteindelijk zwicht hij voor haar persoonlijkheid en stelt zich in haar dienst. Hiermee maakt hij een bewuste keuze voor haar. Uiteindelijk deelt hij het bed met haar. Zij verenigen zich als de Wolf en de Draak (ook de naam van die aflevering). Deze dieren staan op hun beider familie wapens. Het is de vereniging van IJs en Vuur.
De drie Anima’s
De Anima is dus in drie vormen aan hem verschenen, als de Wildling Ygritte, als Tovenares Melisandre en nu als Koningin. Zij zijn alle drie de vertegenwoordiger van zijn inferieure functie intuïtie: zijn zoeken naar mogelijkheden, zijn visionaire kant. Daenerys besluit hem te helpen bij zijn strijd tegen het leger van de levende doden. We hebben onze inferieure functie nodig wanneer we onze complexen; onze overgeërfde patronen van onze voorouders tegemoet willen treden.
Een gewaarwordingstype benadert de wereld via de vijf zintuigen, de intuïtie maakt hem in eerste instantie achterdochtig en wantrouwend tegenover alles. Dat komt omdat de intuïtie hier nog niet ontwikkeld is. We zien dit vaak bij iemand die gewaarworden als bewuste functie heeft, die is altijd achterdochtig naar de motieven van een ander.
We zouden dit de fase van Ygritte kunnen noemen. Zij is wantrouwend en wil de andere gevangen houden. Een ontwikkelde intuïtie laat je vrij in je keuze, laat zich niet sturen door innerlijke angsten. Dit symboliseert de vrije keuze die John voor zijn Koningin maakte. Melisandre is zijn zicht op de toekomst, terwijl Daenerys hem in contact brengt met zijn werkelijke status als troon opvolger van het rijk.
Hij kiest echter niet voor dit laatste, maar speelt wel een belangrijke rol in de troonopvolging. Het doden van Daenerys is zijn offer net als zijn niet aantreden als koning. Daenerys is de Anima die trots is, maar ook trots afdwingt. Dat deel moet hij doden om trouw te blijven aan zichzelf.