Daenerys, de Grote Moeder
Eén van de intrigerende hoofdpersonen in The Game Of Thrones is wel de beeldschone Daenerys. Met haar vuurbestendigheid is ze niet alleen koningin, maar bijna als een Godin zoals ze wordt aanbeden door haar volgers. Toch is zij niet alleen maar goed, integendeel ze heeft een woest vurig karakter, ze is destructief en gepassioneerd, maar ook trouw aan haar vertrouwelijken, zelfs als ze haar in eerste instantie verraden hebben. Welk archetype vertegenwoordigt deze blonde schoonheid?
Inanna
Overeenkomst met Inanna-Ereshkigal (1)
In eerste instantie is zij een telg van het huis Targaryan. Haar vader is vermoord en ze leeft nu ergens verbannen in de woestijn buiten Westeros. Dat beeld kennen we van heel lang geleden uit de Sumerische mythe “The Descent of Inanna”. Inanna wordt gezien als de koningin van hemel en aarde, maar op het moment dat haar zwager sterft wil ze bij haar zuster Ereshkigal aanwezig zijn, omdat er in de onderwereld, de verblijfplaats van haar zuster, niemand is die haar kan steunen. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Ze moet al haar opsmuk afleggen, en zo’n Sumerische Koningin heeft nogal wat aan. In haar puurheid wordt ze vervolgens met de boosheid van haar zuster geconfronteerd. Deze heeft zich daar in de onderwereld nooit door Inanna gesteund gevoeld. Nu hoeft ze geen steunbetuigingen meer. Ze laat haar oppakken en aan een haak hangen. Daar hangt ze als een rottend stuk vlees.
Dit deel van de mythe is het punt waar het verhaal van Daenerys begint. Ze is verbannen naar de woestijn (vaak een beeld van de onderwereld). Ze wordt als 13-jarig meisje verkocht door haar broer en vervolgens verkracht als “een stuk vlees” door Kahl Drogo, een wilde paardenman.
Inanna-Ereshkigal staan voor de goede en verslindende moeder, voor de tegenstelling in de moeder. Later zien we dat dit tegenstellingspaar zich manifesteert als de heilige maagd en de hoer. Ook Daenerys voelt zich misbruikt, maar haar woede of haar vuur gebruikt ze niet om wraak te nemen. Als meisje van 13 wordt haar door een volwassen vrouw ingefluisterd dat ze seksueel macht heeft over haar woeste echtgenoot, door hem genot te laten voelen. Als ze dat doet en wanneer hij haar weer als een paard wil nemen, draait ze de rollen om en gaat bovenop hem zitten. Hierdoor geniet ze niet alleen zelf, maar wint ze de bewondering van Kahl Drogo.
De ongeboren zoon
Ze raakt vrij snel zwanger van hem. Als vrouw van het opperhoofd van het paardenvolk zou ze binnenkort een zoon baren met de titel: “de hengst die de wereld bestijgt”.
Zoals in vele verhalen over de grote Moeder krijgt ook zij een zoon. Christus en Horus zijn daar voorbeelden van. Hij staat symbool voor het patriarchaat dat wat meer naar de kant van het vrouwelijke geneigd is. Blijkbaar is dat niet de bedoeling want door het toedoen van een heks sterft zowel Kahl Drogo, haar echtgenoot en haar ongeboren zoon. In haar woede verbrandt ze de heks samen met haar overleden echtgenoot.
Dan zien we aan het eind van het eerste seizoen iets wonderlijks. Daenerys heeft namelijk drie drakeneieren geërfd van haar vader. Met deze eieren stapt ze in het verzwelgende vuur en de volgende dag zit ze naakt met drie babydraken om haar heen in de as van de brandstapel.
De 3 Draken
Dus hengst heeft plaats gemaakt voor de 3 draken. Zij zijn door dat vuur bijna onoverwinnelijk en iedereen aanbidt haar als een Godin.
Hier speelt dus iets heel anders dan in de oudere mythen, de vrouw gaat zelf staan door een seksueel actieve vrouw te zijn. Doordat ze zelf het initiatief neemt laat ze meer van haar kracht zien. Ze heeft de heks, als afspiegeling van Ereshkigal, én haar mannelijke deel (Kahl Drogo en haar seksualiteit) nodig om deze kracht te vinden. Deze kracht wordt gesymboliseerd door de 3 draken.
Het getal “3” staat vaak voor een onbewust ongedifferentieerde kracht. Hun geslacht is onduidelijk. In de serie komt het er niet duidelijk uit, ondanks dat ze mannennamen hebben. De draak is net als de dinosaurus een fantasiedier uit een ver verleden. We zien vaak dat beelden uit een ver verleden een archetypische kracht vertegenwoordigen. Een archetypische kracht uit het collectief onbewuste. Het zijn de monsters van de grote Moeder, vertegenwoordigers van haar kracht en destructieve woede. De “Hengst die de wereld bestijgt” doet denken aan de patriarchale verkrachter. We kunnen hem zien als de kracht van het bewuste. In de eerste blog van deze serie staat beschreven hoe de bewustzijnsfunctie van Westeros tot de aardse gewaarwording hoort. Daenerys met haar 3 draken staat dus voor de Inferieure functie welke nog onbewust is, dat wil zeggen nog buiten Westeros.
Haar legers
Naast haar draken heeft ze ook twee legers. Een deel van het paardenvolk van Kahl Drogo, dat zich na het wonder van de geboorte van de draken achter haar heeft geschaard en het leger van de “onbezoedelden”. Deze laatste vertegenwoordigen het geschonden kind. Deze “onbezoedelden” waren slaven en zijn als kind op gruwelijke wijze geconditioneerd door hun meesters. Ze werden gecastreerd en zo geconditioneerd dat ze geen gevoel dus ook geen angst meer kennen. Daenerys bevrijdt hen en geeft hen de keus om voor haar te vechten of verder in vrijheid te leven. Zij kiezen voor haar. Het zijn allemaal mannen en het gaat hier waarschijnlijk over het mannelijke kind dat in de patriarchie net zo onderdrukt is als de vrouw.
Daenerys staat voor de krachtige vrouw die zich soms niet kan beheersen en door haar vurige aard anderen vernietigd. In eerste instantie wordt haar neiging om haar draken alles plat te laten branden door haar adviseurs in de kiem gesmord. John Snow, die de gewaarwordingsfunctie representeert is daar één van. De “gewaarwordingsfunctie” tempert de heftige vurige emoties van de “intuïtiefunctie” (Daenerys).
In het laatste seizoen nemen haar emoties de overhand en vernietigt ze met haar draken heel Kingslanding. John Snow ziet hierdoor in dat zij niet de heerser van de 7 koninkrijken kan worden en besluit haar te vermoorden.
Wanneer we de 7 Koninkrijken zien als de psyche dan kunnen we dit psychologisch zien als dat de superieure (gewaarwordings)functie zich niet laat overspoelen door de inferieure (intuitie)functie. De troon wordt uiteindelijk bezeten door de niet-ambitieuze Bran, ook een Stark en dus tot de Gewaarwordingsfunctie behorend.
(1). Mocht je meer willen weten over de archetypische betekenis van Innana en Ereshkigal lees dan ”Descent of the Goddess, a way of initiation for Women”- Sylvia Brinton Perera – Inner city Books