5. Song of Ice and Fire
De hele reeks van the Game of Thrones heeft als titel : “A Song of Ice and Fire”. Pas in de laatste seizoenen wordt duidelijk waarom het zo genoemd wordt wanneer er een contact ontstaat tussen de twee hoofdpersonen: Daenerys en John Snow. In de aflevering welke “the Dragon and the Wolf” genoemd wordt delen deze twee hoofdpersonen het bed met elkaar. Daenarys met haar draak wordt duidelijk als vurig betiteld, terwijl John Snow met zijn witte Wolf met ijs geassocieerd kan worden. Naast deze verwijzing heeft de titel ook te maken met de strijd tussen het noorden en het zuiden. Het noorden waar het ijzige leger der doden vandaan komt. Het zuiden waar de draken vandaan komen die een grote rol spelen in het doden van dit leger. De strijd tussen het levende en het dode is zeker te zien als de strijd tussen het vuur en het ijs.
In de alchemie zien we dat de conjunctie altijd plaatsvindt tussen de tegenstellingen; bijvoorbeeld vuur en water. Nog mooier is natuurlijk als het over warmte en kou gaat, zoals Vuur en IJs. De conjunctie wordt vaak uitgebeeld tussen de koning en de koningin en hier zien we ook dat Daenerys als gedoodverfde Koningin van de 7 koninkrijken een “conjunctie” aangaat met de koning van het noorden “John Snow”.
In de eerste blog stelde ik dat dit verhaal geschreven is vanuit het perspectief van een superieure gewaarwordingsfunctie. Dit houdt in dat de inferieure functie “intuïtie” is. Wat is er mooier dan dit conflict tussen binnen en buiten een “Song van Ice and Fire” te noemen? Als gewaarwordingstype zal de schrijver deze Song in zichzelf horen weerklinken.
Daarom is het interessant om naar het einde van dit heldendicht te kijken. Het blijkt namelijk dat onze held John Snow geen bastaard is, maar geboren is uit een Stark, de zus van zijn pleegvader en de broer van Daenarys en daarmee de rechtmatige troonopvolger is en niet zijn (blijkbaar) tante Daenarys. Kan je het nog volgen?
“Kill them all”
Daarbij komt ook nog dat ondanks dat Daenerys Targaryen haar vurige aard steeds heeft weten te onderdrukken ze op het laatst in woede de hele hoofdstad met haar draak platbrandt. Hiermee geeft ze aan dat ze net zo erg is als haar vader die “the mad king” genoemd werd omdat hij iedereen voor zijn troon met vuur verbrandde: “Kill them all”. Dit staat symbool voor een onderdrukte intuïtie functie die dan alleen maar op een destructieve wijze tevoorschijn komt. Tot dan toe werd Daenerys gezien als iemand die niet het temperament van haar vader had geërfd, maar dat bleek toch anders uit te pakken.
De moord op Daenarys
John Snow, of inmiddels moeten we hem John Targaryen noemen, voelt er niets voor om de troon te bestijgen, maar verantwoordelijk als hij zich voelt, kan hij ook niet aanzien dat de troon wordt bestegen door een vrouw die vernietiging brengt. Hij moet daardoor de moeilijkste beslissing van zijn leven nemen en doodt de vrouw van wie hij houdt. Op dat moment komt de enige overgebleven draak tevoorschijn en vernietigt de IJzeren troon, de troon waar het allemaal om draaide.
Nu er geen gedoodverfde opvolger is voor de troon wordt er een opvolger gekozen en dat blijkt degene te worden die de ziener is van het verhaal: Brandon Stark
Brandon Stark
Brandon is nog een jongen wanneer hij zijn rug breekt en invalide wordt, maar in de loop van het verhaal wordt hij de opvolger van de “Three-eyed Raven”, die als een oude man onder de grond vastzit in de wortels van een boom en het heden, verleden en de toekomst kent. Nu is Brandon die ziener en daarom wordt hij verkozen tot Koning van de zeven koninkrijken.
De jonge en de oude Tree-eyed Raven
Ijs en Vuur verenigen maar niet de vrouw
Hoe kunnen we dit psychologisch bekijken. Het gaat hier dus om een collectief dat de wereld benadert vanuit de vijf zintuigen. Principes, plicht en verantwoordelijkheid staan hoog in het vaandel: de gewaarwordingsfunctie. Daartegenover staat de inferieure functie die vurig is. We weten dat de inferieure functie altijd grillig en destructief is. Dus Daenarys als woeste vuurvrouw is daar een goed voorbeeld van. Zij is de vurige Anima van John Snow. We zouden kunnen zeggen dat het plichtsgetrouwe bewustzijn moet leren dat hij ook vurig kan zijn, dat wil zeggen soms eens buiten zijn principes om moet handelen.
Dat gaat samen met de nieuwe wetenschap van John Snow dat hij een nazaat is van zowel een Stark (gewaarwording) als van een Targaryan (intuïtie). Hij is de vleesgeworden verbinding tussen het Ice and Fire. Hij is ook degene die kan voorkomen dat de inferieure functie de wereld vernietigt. De vraag is natuurlijk of dit door moord moet gebeuren. John Snow heeft beide elementen IJs en Vuur (gewaarworden en intuïtie) in zich, maar hij verenigt zich niet met zijn vrouwelijke deel.
Moordenaar
Het gewaarwordend bewustzijn heeft kennis genomen van zijn inferieure intuïtieve functie maar heeft het geen plaats kunnen geven in zijn wereld. Inferieure intuïtie kan zeer destructief zijn, maar wanneer het uit de schaduw gehaald wordt kan het het kille principiële gevoel verzachten en op een andere manier naar plicht kijken.
We zien inderdaad dat John Snow minder plichtmatig wordt: opvallend is het afstand doen van zijn koningschap wanneer hij verliefd wordt op Daenerys en haar als opvolger van de troon alle credits geeft. Hij verzaakt hiermee zijn belofte als koning. Uiteindelijk brengt zijn plichtsgevoel hem er toe Daenerys te vermoorden. Dit is een uiting van zijn inferieure intuïtie: hij vermoordt (destructief vuur/intuïtie) haar uit een principe (gewaarworden). Daarbij is hij zelf wat hij Daenerys verwijt, een moordenaar.
Huidige tijd
Als we dit verhaal als afspiegeling zien van de huidige staat van ons bewustzijn kunnen we zeggen dat onze westerse wereld nog niet in staat is het (vrouwelijke) intuïtieve in zichzelf te verenigen. De intuïtieve functie helpt ons achter de dingen te schouwen. De wereld niet te benaderen vanuit een kille wetenschappelijke of economische blik, maar vanuit een holistische kijk, waarin we de verbanden tussen de gebeurtenissen en mensen zien. Het is ook niet voor niets dat Jung met zijn superieure intuïtie functie benadrukte dat we aandacht moeten geven aan datgene wat we niet meteen waarnemen, ons onbewuste. Hij zag het onbewuste als datgene dat ons heel maakt en ons een vollediger mens maakt.
Het niet toelaten van de intuïtieve functie is er misschien de oorzaak van dat we overspoeld worden door terroristische aanvallen en andere vernietigende aanslagen. Zolang we ons met het ijs identificeren zal het vuur hard toeslaan. Wanneer we verzachten en niet in hij-zij denken zal het vuur minder heftig oplaaien en zullen we de Song of Ice and Fire zelf kunnen zingen.